کد مطلب:124414 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124
قرآن و اهل بیت
[9]-201- فرات كوفی با سند خود از سلیم بن قیس نقل كرده است:
حسن بن علی علیه السلام پس از حمد و ثنای خداوند، فرمود:
«و پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار، و كسانی كه با نیكوكاری از آنان پیروی كردند» [1] [خدا از آنان خشنود است؛ آنان نیز از او خشنودند]، پس همچنان كه پیشگامان
[ صفحه 204]
بر كسانی كه پس از آنان هستند، برتری دارند، پدرم علی بن ابیطالب نیز - چون پیشتاز پیشگامان است - بر پیشگامان برتری دارد.
و فرمود:«آیا سیراب ساختن حاجیان و آباد كردن مسجدالحرام را همانند [كار] كسی پنداشته اید كه به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و در راه خدا جهاد كرده است؟» [2] و [علی علیه السلام،] از رسول خدا صلی الله علیه و آله پذیرفت، و با جان خود به او یاری رساند. سپس [این] عموی او حمزه ی سیدالشهداء است. با این كه شمار زیادی همراه او كشته شدند، او سید و سالار آنان شد؛ چون قرابت با رسول خدا صلی الله علیه و آله داشت.
سپس خدا دو بال برای جعفر قرار داد كه با آن ها، همراه فرشتگان در هر جای بهشت كه خواهد پرواز كند، و این ها به سبب منزلت و قرابت و مكانتی است كه نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله دارند، و رسول خدا صلی الله علیه و آله بر حمزه، در میان شهدایی كه با او بودند، [با] هفتاد تكبیر نماز خواند.
و نیز خدا برای زنان پیامبر صلی الله علیه و آله [در عمل نیك و بدشان] ویژگی قرار داد، به علت موقعیتی كه نسبت به رسول خدا صلی الله علیه و آله داشتند، و خدا نماز در مسجدالنبی را برابر با هزار نماز در مساجد دیگر - مگر مسجدی كه ابراهیم علیه السلام در مكه بنا نهاد - قرار داد، باز؛ به سبب مكانت و فضل ارتباط آن با رسول خدا صلی الله علیه و آله.
و رسول خدا صلی الله علیه و آله صلوات را به مردم آموخت و فرمود:بگویید:«اللهم صل علی محمد و آل محمد كما صلیت علی ابراهیم و آل ابراهیم انك حمید مجید؛ خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست چنان كه بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی؛ همانا تو ستوده ی بزرگواری». پس حق ما بر هر مسلمانی، به عنوان یك فریضه ی واجب خداوندی، این است كه در [تشهد] هر نمازی، بر ما صلوات فرستد.
و خدا غنائم را برای پیامبر خود حلال كرد و برای ما نیز؛ و صدقات را بر او حرام كرد و بر ما نیز؛ این ها كرامت و فضیلتی از خدا بر ماست. [3] .
[ صفحه 205]
[10]-202- مجلسی رحمه الله می گوید:در حدیث صحیح آمده است:
امام حسن علیه السلام برای مردم سخنرانی كرد و فرمود:من از آن خاندانم كه خدا دوستی صمیمی آنان را بر هر مسلمانی، واجب كرد و فرمود:«بگو به ازای آن (رسالت) پاداشی از شما خواستار نیستم؛ مگر دوستی درباره ی خویشاوندان، و هر كس نیكی به جای آورد، برای او در ثواب آن خواهیم افزود.» [4] و به جای آوردن نیكی، محبت ما خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله است. [5] .
[11]-203- طبرسی رحمه الله با سند خود از زاذان نقل كرده است:
امام حسن علیه السلام فرمود:چون آیه ی تطهیر نازل شد، رسول خدا صلی الله علیه و آله ما را با خود، در كساء خیبری ام سلمه گرد آورد و فرمود:خدایا! اینان، اهل بیت و دودمان منند. [6] .
حسن بن علی علیه السلام پس از حمد و ثنای خداوند، فرمود:
«و پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار، و كسانی كه با نیكوكاری از آنان پیروی كردند» [1] [خدا از آنان خشنود است؛ آنان نیز از او خشنودند]، پس همچنان كه پیشگامان
[ صفحه 204]
بر كسانی كه پس از آنان هستند، برتری دارند، پدرم علی بن ابیطالب نیز - چون پیشتاز پیشگامان است - بر پیشگامان برتری دارد.
و فرمود:«آیا سیراب ساختن حاجیان و آباد كردن مسجدالحرام را همانند [كار] كسی پنداشته اید كه به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و در راه خدا جهاد كرده است؟» [2] و [علی علیه السلام،] از رسول خدا صلی الله علیه و آله پذیرفت، و با جان خود به او یاری رساند. سپس [این] عموی او حمزه ی سیدالشهداء است. با این كه شمار زیادی همراه او كشته شدند، او سید و سالار آنان شد؛ چون قرابت با رسول خدا صلی الله علیه و آله داشت.
سپس خدا دو بال برای جعفر قرار داد كه با آن ها، همراه فرشتگان در هر جای بهشت كه خواهد پرواز كند، و این ها به سبب منزلت و قرابت و مكانتی است كه نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله دارند، و رسول خدا صلی الله علیه و آله بر حمزه، در میان شهدایی كه با او بودند، [با] هفتاد تكبیر نماز خواند.
و نیز خدا برای زنان پیامبر صلی الله علیه و آله [در عمل نیك و بدشان] ویژگی قرار داد، به علت موقعیتی كه نسبت به رسول خدا صلی الله علیه و آله داشتند، و خدا نماز در مسجدالنبی را برابر با هزار نماز در مساجد دیگر - مگر مسجدی كه ابراهیم علیه السلام در مكه بنا نهاد - قرار داد، باز؛ به سبب مكانت و فضل ارتباط آن با رسول خدا صلی الله علیه و آله.
و رسول خدا صلی الله علیه و آله صلوات را به مردم آموخت و فرمود:بگویید:«اللهم صل علی محمد و آل محمد كما صلیت علی ابراهیم و آل ابراهیم انك حمید مجید؛ خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست چنان كه بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی؛ همانا تو ستوده ی بزرگواری». پس حق ما بر هر مسلمانی، به عنوان یك فریضه ی واجب خداوندی، این است كه در [تشهد] هر نمازی، بر ما صلوات فرستد.
و خدا غنائم را برای پیامبر خود حلال كرد و برای ما نیز؛ و صدقات را بر او حرام كرد و بر ما نیز؛ این ها كرامت و فضیلتی از خدا بر ماست. [3] .
[ صفحه 205]
[10]-202- مجلسی رحمه الله می گوید:در حدیث صحیح آمده است:
امام حسن علیه السلام برای مردم سخنرانی كرد و فرمود:من از آن خاندانم كه خدا دوستی صمیمی آنان را بر هر مسلمانی، واجب كرد و فرمود:«بگو به ازای آن (رسالت) پاداشی از شما خواستار نیستم؛ مگر دوستی درباره ی خویشاوندان، و هر كس نیكی به جای آورد، برای او در ثواب آن خواهیم افزود.» [4] و به جای آوردن نیكی، محبت ما خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله است. [5] .
[11]-203- طبرسی رحمه الله با سند خود از زاذان نقل كرده است:
امام حسن علیه السلام فرمود:چون آیه ی تطهیر نازل شد، رسول خدا صلی الله علیه و آله ما را با خود، در كساء خیبری ام سلمه گرد آورد و فرمود:خدایا! اینان، اهل بیت و دودمان منند. [6] .
[1] توبه:100؛ (و السابقون الأولون من المهاجرين و الأنصار و الذين اتبعوهم باحسان).
[2] توبه:19؛ (أجعلتم سقاية الحاج و عمارة المسجد الحرام كمن آمن بالله و اليوم الآخر و جاهد في سبيل الله).
[3] تفسير فرات الكوفي:169، ح 217.
[4] شوري:23؛ (قل لا أسألكم عليه أجرا الا المودة في القربي و من يقترف حسنة نزد له فيها حسنا).
[5] بحارالانوار 232:23 و 251، ح 26.
[6] مجمع البيان 560:8.